Spanning en energie

Heel even zat er een dip in mijn werkbeleving, mijn gezondheid had even de eerste prioriteit. Hoe relatief kan het leven zijn? De voorlopige uitslag van mijn hartonderzoek is gunstig. Ik hoef niet spoorslags overgeleverd te worden aan de medici die mij zouden willen dotteren of mijn infrastructuur zouden willen omleiden. Dat geeft een rustig gevoel. Een gevoel dat de klachten ook meteen een stuk minder heeft gemaakt. Dus moet ik alweer voorzichtig gaan concluderen dat spanning ook dit soort klachten kan veroorzaken. Terzijde merk ik dan op dat ik weer even anders kijk naar collega's die met klachten zitten, nu ik het zelf weer eens aan den lijve heb ondervonden. En had ik zelf dan last van spanning? Klaarblijkelijk wel! Werk kan een mens behoorlijk opjagen: formatieplannen, bezuinigingen, dreigende ontslagaanzeggingen, een tijdelijk afwezige collega.... noem maar op. Er is genoeg jachten en jagen. Maar niet alle spanning is spannend! Er bestaat gelukkig ook genoeg spanning in de zin van: benieuwd zijn hoe iets gaat lopen en hoe je daar zelf in kunt sturen. Dat geeft voldoende en meestal ook nieuwe energie. Die vorm van spanning wil ik weer terugvinden en die andere moet ik dan maar afbouwen. Goed plan, niet? Maandag mee aan het werk.