Voorjaarsvakantie

Het onderwijs is gezegend met allerlei vakanties. Periodes waarin je even niet naar school hoeft en andere leuke dingen kunt organiseren. Dat hoeven dan even geen onderwijsdingen te zijn. Voor mij was de afgelopen week, waarin we voorjaarsvakantie hadden een goede gelegenheid om mijn oudste zoon, die in Jordanië werkt, te gaan opzoeken. Jordanië is niet meteen een land waar je aan denkt om naar toe te gaan. Dankzij mijn zoon zijn we toch gegaan en dat is zeker niet tegengevallen. Jordanië blijkt een mooi land, met vriendelijke mensen. Levendig qua cultuur, fantastisch qua landschap. Natuurlijk hebben we Petra bezocht en in de Dode Zee gedreven, hebben we in de buitenlucht overnacht in de woestijn in Wadi Rum en zijn natuurlijk per kameel (die eigenlijk een dromedaris is) terug naar de auto gereisd. Zulk soort dingen doe je nu eenmaal als toerist. Maar het belangrjkste vond ik toch de ontmoeting met de mensen. Neem nu bijvoorbeeld Sabah Ali, die onze geweldige desert experience had georganiseerd, een leuke jonge ondernemer die fantastische ervaringen aanbiedt in zijn land: http://www.desert-experience.org/, enthousiast bezig met zijn bedrijf. Of de ontmoeting met de collega's van mijn zzon bij de Arab Potasch Company, die uit de Dode Zee kaliumzouten winnen, met hen had ik een leuk gesprek over het verschil in pensioenen in Nederland en bij hun bedrijf. Mensen blijven mij altijd weer intrigeren op zo'n reis. Mijn foto's zijn echter voornamelijk landschappelijk geworden en ook wel een beetje 'zoölogisch' vanwege de kamelen (de veulentjes zijn ronduit schattig!).

Bekijk ze gerust: http://fotopierre.smugmug.com/photos/swfpopup.mg?AlbumID=11371891&AlbumKey=yhzWL

Na een dergelijke reiservaring kun je over het algemeen je werk wel weer aan, ook al weet je dat er van alles aan stress aan zit te komen! :-(  (ik begin al als een voetballer te praten, heb je dat wel in de gaten?)

Futurama 2.0

Ik heb nog even snel mijn archief met screencasts aangevuld, want volgende week moet ik een groepje studenten begeleiden en een lesje over 3d-photoshop zit in het programma. In Photoshop CS7 zit sinds kort een 3d-optie en ik wil dat laten zien aan al mijn  telestudenten. Ik ben al een tijdje met pensioen, maar deze korte cursussen, die ik op afstand kan geven en begeleiden vind ik nog wel prettig. Op mijn oude school, het Thomas a Kempis College in Zwolle, heb ik in mijn laatste jaar nog veel kunnen bereiken. Docenten zijn aan de slag gegaan met de 24onderwijsdingen, een leuke en onderhoudende cursus, die bij menigeen een nieuw elan heeft opgeleverd als het gaat om activerende leer- en werkvormen. Zeker omdat we het 24e ding hadden toegevoegd: creatief omgaan met smartborden. Leerlingen vormen nu leergemeenschappen, die gevoed door wiki's in een alomvattend ELO hun eigen tempo bepalen. En wonder boven wonder, ze zijn onderwijs weer gaan waarderen als een tijdsbesteding waar ze iets in zien. Motivatie is weer terug, examenresultaten worden beter. In de school wordt volop gewerkt met narrowcasting, op veel plekken kunnen leerlingen zien wat er actueel aan de hand is, zien wijzigingen in de beschikbaarheid van de leercentra en op de verspreid staande consoles maken ze afspraken met hun leercoaches. Ondanks het feit dat de school nog niet is verhuisd naar de in aanbouw zijnde nieuwe sport- en leeraccomodatie, is er binnen het oude gebouw heel wat veranderd de laatste jaren. Het gebouw ademt leren, leerlingen verzorgen met hun laptop aangesloten op de smartborden instructies en leerdiscussies voor medeleerlingen hier en thuis.

Voor mij was het afscheid van de school tegelijk een afscheid van het "oude leren". Nu het teleleren is ingevoerd, kan ik weer een nootje meeblazen en het is helemaal prachtig dat ik daarvoor mijn passie, fotograferen kan inzetten. De virtuele studio die ik heb ingericht op het web, is daar een belangrijk hulpmiddel in. Ik denk nog wel eens terug aan de tijd dat we al die web 2.0 (ha, hoe ouderwets!) dingen met elkaar moesten leren en beleven. Weerstand alom, taakverzwaring en noem alle argumenten uit de beginjaren van deze eeuw maar op. Nu vechten ze om een plaatsje in de laboratoria van de nieuwe media. Het kan verkeren. Heden, verleden en toekomst? Binnen het kader van het allernieuwste leren is niets te gek. Mijn tijd is uitgediend, ik loop nog maar een beetje mee, omdat ik het zo leuk vind, maar aan jullie is de toekomst. grijp je kansen, doe er iets mee. Op mij mag je nog een poosje een beroep doen. Succes......

Onderwijs 2.0, de finale

Zo ik ben er (bijna). Fantastisch filmpje in het 22e ding over hoe kinderen willen leren. Ook het artikel van de Frankwatching-blog is zeer de moeite waard. Het is goed om eens terug te kijken. Ik ben zelf lekker bezig geweest met de dingen. Voor mijn onderwijspraktijk heeft het nog niet zo veel gevolgen, behalve dat ik met mijn kennis van nu, anderen wil stimuleren er ook mee aan de slag te gaan. Maar dat was ook de oorspronkelijke bedoeling, eerst zelf ervaren en dan de docenten aan het leren zetten.
Als directeur van de school heb ik een andere rol dan wanneer ik docent zou zijn. Ik zie ook niet alles wat er op dit gebied gebeurt. Wel weet ik dat we vrij intensief gebruik maken van het intranet als communicatiemiddel en dat we in navolging van het CSE in elk geval op JenaXL de moodle hebben ingezet. Voor een schrijf- en denkklus over het gymnasium heb ik een moodle-wiki laten installeren (dank Arend!). Zonder de 23onderwijsdingen zou ik niet eens op het idee zijn gekomen. In de voorgaande blogs hebben mijn lezers kunnen zien, waar ik allemaal mee bezig ben geweest en wat ik daarvan geleerd heb. Ik hoef dat in ding 22 en 23 niet dunnetjes over te doen. Met een aantal dingen was ik al bekend of ik had er ooit een begin mee gemaakt. De cursus heeft mijn hiaten op dit gebied goed opgevuld en de verwaarloosde dingen heb ik weer opnieuw leven ingeblazen. Ik Twitter van tijd tot tijd (zingen kon ik al), ik schrijf in mijn blog. Ik lees mijn RSS-feeds en pik er zo sneller leuke zaken mee op.
Wat ik jammer heb gevonden in dit leerproces dat ik het goeddeels alleen heb moeten doen (nou ja, wel met 'juf' natuurlijk, die mij stimuleerde en hielp, waarvoor mijn eeuwige dank, juf!) en dat de collega's er niet toe kwamen. Ik vind het van mezelf ook niet echt een verdienste dat ik nu klaar ben, ik geniet nu eenmaal van dit soort 'dingen' en met computers heb ik al iets sinds de 80-er jaren ;-)

Kortom, het was leuk en ik ga er wel mee verder.

Nu de collega's nog, ik hoop dat ze allemaal snel zijn, dan maak ik het ook nog mee :-(

Mediawijsheid

In de wijze lessen over mediawijsheid vond ik een verwijzing naar een school. die er structureel veel aandacht aan besteedt.
Quote:
" Op de Katholieke Scholengemeenschap Etten-Leur wordt mediawijsheid structureel aangeboden aan de leerlingen. Leerlingen denken al veel te weten over de media maar dit valt in praktijk nog wel eens tegen. De lessen zorgen ervoor dat de leerlingen met alle facetten van mediawijsheid in aanraking komen (veiligheid, informatie- en ICT-vaardigheid). Leerlingen leren hoe ze op een juiste manier betrouwbare informatie van het internet kunnen halen. Daarnaast leren ze onder andere hoe ze een videoclip moeten maken waardoor ze videoclips op televisie met andere ogen gaan bekijken. Een andere opdracht heeft betrekking op beeldmanipulatie. Door zelf foto's te manipuleren gaan ze inzien hoe ‘nep’ de foto’s in de bladen kunnen zijn. Ze ontwikkelen een gezonde kritische houding ten opzichte van de media om hen heen.
Naast de technische vaardigheden die de leerlingen opdoen, is ook het sociale aspect van het mediawijsheidprogramma belangrijk. Leerlingen leren samenwerken en respect hebben voor elkaar."
In een filmpje op de site Leraar24 is het allemaal goed uitgelegd. Het sprak mij bijzonder aan. Omdat het embedden niet lukte, plaats ik hier de link http://www.leraar24.nl/leraar24-portal/video/224/mediawijsheid-geintegreerd

Een definitie van mediawijsheid komt van de Raad voor Cultuur en luidt als volgt:

Mediawijsheid staat voor ‘het geheel van kennis, vaardigheden en mentaliteit waarmee burgers zich bewust, kritisch en actief kunnen bewegen in een complexe, veranderlijke en fundamenteel gemedialiseerde wereld’


Het gaat er om dat we in staat zijn om oude (televisie, radio, pers) en nieuwe media (internettoepassingen, sms) te gebruiken en dat we een gezonde mentaliteit ten opzichte van deze media hebben, waarbij we ons bewust zijn van de mogelijkheden en van de context van informatie.

De vaardigheden met betrekking tot nieuwe media kunnen worden ingedeeld in ict-vaardigheden, informatievaardigheden en veilig mediagebruik.

Een aantal jaren geleden gaven we nog lessen informatica aan de onderbouw, maar later hebben we dat afgeschaft, omdat de kinderen genoeg wisten. Nu realiseer ik mij dat juist de mediawijsheid goeddeels ontbreekt, evenals trouwens de 'gewone' computerprogrammavaardigheden als Word, Excel en dergelijke programma's. Een reden voor ons om dat in het kader van Ontdek je Talent! te gaan aanbieden.

Hoe gemedialiseerd zijn wij op school? De maatschappij om ons heen is het in elk geval wel en daar dienen wij rekening mee te houden en er een mediamouw aan te passen!

Weekendje weg in eigen land

Het was weekend en wat voor weekend... Zaterdag mocht ik werken, we hadden het jaarlijkse open huis op onze locatie Centrum. Altijd weer spannend hoeveel mensen er op af komen. En we werden niet teleurgesteld, er kwamen heel veel mensen. Ik heb ook heel veel positieve geluiden gehoord, men vond het prachtig. Het zag er allemaal goed uit en de collega's hadden hun best gedaan er iets moois van te maken. De nieuw aangeschafte smartborden worden niet alleen in de lessen goed gebruikt, ook op het open huis werden ze volop ingezet voor het doel waarvoor ze zijn gekocht: interactieve toepassingen!

Een overzichtje van de vernieuwde opzet van de hal: zonder marktkramen, open tafels en strakke vormgeving. Dat deed het heel goed. Ook de rest van het gebouw hebben we verder aangekleed in de sportsfeer en dat wordt erg op prijs gesteld.









Na het open huis vertrok ik naar Amsterdam voor een gezellig etentje met vrienden. Het weer was niet best, maar de weg naar Amsterdam was prima te doen. Uit verveling heb ik er een filmpje van gemaakt. Het geluid is gewoon de radio. Ik adviseer mijn lezers het filmpje niet helemaal uit te kijken, want aan het eind gebeuren er vreemde dingen op de weg :-(



Het etentje was reuze gezellig en omdat we bleven slapen haalde ik mijn auto de volgende morgen op uit de Apollolaan, waar hij de nacht had mogen doorbrengen. Helaas was mijn arme auto niet met rust gelaten en hadden onverlaten de boel opengebroken. Niets kwijt, wel schade. En al voor de derde keer. Ik word moe van misdaad.

En zo ziet je auto er dan uit. Treurig!

Instant messaging

Ding 20 gaat over instant messaging. dat klinkt als een instantpudding, die we vroeger maakten uit een pakje puddingpoeder. Vlug klaar, een soort vluggertje dus, een snelle boodschap, korte berichten, maar dan niet eenzijdig, vice versa, chatten dus. Kletsen via het net, ik tik, jij tikt, wij tikken onze boodschappen naar elkaar. Soms zien we elkaar, zoals bij Skype en in sommige chatrooms, meestal zien we elkaar niet en gaat het alleen om de tekst. Een wonderlijke wereld, want waarom pak je de telefoon niet? Skypen is een soort telefoneren, via internet en het is veel goedkoper, met beeld ook nog. Ik maakte daar een mooi staaltje van mee in een particulier verzorgingshuis, waar ik een fotoreportage maakte. Een van de bewoonsters beschikte over een zoon in het buitenland, een laptop en een verzorger die haar kon helpen het Skype-proces op te starten. Fantastisch om te zien. Een van de foto's zie je hier.

Ik heb wel eens gechat, maar niet veel. Meestal gebruik ik mail, nu ook Twitter ;-) en daar chat je nog niet echt realtime. Veel jongeren doen niet anders via MSN en kletsen dan uren lang met elkaar via taal, nou ja, chattaal. Ik heb op mijn (deze) weblog een Google Talk button aangemaakt. Spannend, ik heb uren zitten staren naar die button. Ik ben beschikbaar, stond er. Niemand reageerde. Is dat het eenzame bestaan van een chatter? Wachten? Of moet je eerst wat vrienden regelen? Ik sta steeds weer verbaasd als ik naar andere gebruikers kijk: hoeveel volgers zij hebben, hoeveel vrienden en hoeveel mensen zij weer volgen. Dat zijn vast allemaal drukke chatters... ik wacht maar rustig af. O ja en ik heb ook nog een mening over het gebruik van chat met leerlingen: niet doen, er zijn genoeg andere minder 'enge' mogelijkheden. Maar ik heb weer een boel geleerd, het einde is nu in zicht. Heerlijk vooruitzicht: het certificaat, afscheid van de juf, die me op de huid zat, aanspoorde en steeds commentaar gaf (gelukkig ook complimentjes) en dan in het grote gat vallen van niet meer actief leren, maar toepassen en daar stiekem toch weer van leren.

Niet te vroeg juichen, Pierre, je moet nog  3 dingen en wie weet hoe zwaar die gaan vallen!

Screencasting, ding 19 alweer

Dat was even prutsen, maar na uitvoerige bestudering van de stof en het downloaden van Camtasia Studio kreeg ik het voor elkaar: screencasting. Dat is een prima toepassing om uit te leggen wat je in een programma op het scherm aan het doen bent: dus uitleg van hoe programma's werken. Je kunt ook powerpoint opnemen, tekenfilmpjes maken, zoals we er al veel hebben kunnen zien in de cursus en ga zo maar door. veel toepassingen dus. Even wennen hoe de programma's werken, maar dan gaat het vlot. Uiteraard heb ik een kleine demonstratie gemaakt, die ik op YouTube heb gezet om hem vervolgens hier in mijn blog weer te embedden. Wat een vaktaal, ik leer het al! ;-)

Hier komt hij, een korte demonstratie in Lightroom, de fantastische raw-bewerker voor foto's.