Jaarlijks organiseert mijn werkgever, Landstede, een health check voor medewerkers. Dat is een vrijwillige kans om te kijken hoe je er qua gezondheid voor staat. Heel veel collega’s grijpen die kans en gaan er heen. Twee jaar geleden had ik ook meegedaan en dit jaar besloot ik er ook weer gebruik van te maken. Met welk beeld ging ik er heen? Optimistisch of pessimistisch? Toen ik ter voorbereiding voor de spiegel ging staan, dacht ik wel dat er van die buik wel wat af kon. Een paar kniebuigingen later, meende ik dat er ook wel wat meer soepelheid in de gewrichten nodig was en een klein zelfonderzoek naar mijn beweegpatroon, leverde ook nog wel wat minpunten op. Dus met een lichte huiver ging ik naar het Rechterland, waar de check werd afgenomen. Onder begeleiding van mbo-studenten ging ik het hele circuit af. Bloeddruk, cholesterol, lengte, gewicht, buikomvang, BMI, schouder- en rugsoepelheid, knijpkracht en tenslotte conditie. Na een drie kwartier door de molen, had ik een gesprek met de deskundige, die alle scores met me doornam. Gelukkig scoorde ik geen onvoldoendes, maar links en rechts was nog wel wat te verbeteren. En – als ik eerlijk ben – precies op die punten, die ik zelf allang wist. Dus weg met de struisvogelpolitiek: bewegen, meer fietsen, wandelen en trouwer naar de sportschool. Zo, dat is gezegd en opgeschreven. Nu dus aan de slag en me er aan houden. In het kader van de nationale sportweek, die we vandaag op school officieel gaan inluiden, lijkt me dat ook een goed plan. Vanmiddag ga ik wandelen, morgen naar de sportschool, woensdag…. Nou ja, ik zie wel.
Maar ik zal bewegen. Daar mag je me aan houden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten