Diafragmeren

Scherpstellen is niet echt moeilijk, hoewel ik van tijd tot tijd onscherpe foto's heb. Dat zal dan wel komen doordat ik het AF puntje of puntjes niet op de goede plek heb gehad. Met een kleiner diafragma kun je de scherptediepte beïnvloeden, maar ik werk graag met een grote opening om de achtergrond van bijvoorbeeld een portret lekker onscherp te laten. Maar het werken met de manuele stand van de camera, waardoor het echt professioneel kan worden, is veel werk. Soms mislukt de foto dan omdat het 'momentum' weg is. Je staat te draaien en te knoeien. Mooie foto, maar niet van het onderwerp dat je graag wilden. Dat is al weggelopen of gevlogen. Daarom werk ik tegenwoordig graag met de openingsvoorkeur (Av bij Canon). Ik kijk naar het licht en zet het diafragma op mijn eigen voorkeur. Wil ik meer scherptediepte, dan knijp ik het diafragma. De tijd past zich aan. Ik heb gemerkt dat je regelmatig moet controleren of je nog wel op het gewenste diafragma zit, want werkte je eerst met bijvoorbeeld f/8 en kom je daarna in wat mindere lichtomstandigheden, dan pakt de camera een (te) langzame tijd. Helaas bewogen foto's. Op mijn reis naar China heb ik dat in de praktijk gebracht en ik moet zeggen, mijn foto's zien er beter uit. De techniek werkt. Hoe ik naast techniek heb gekeken naar de werkelijkheid, kun je zien op mijn fotosites: www.pinksefotografie.nl en http://fotopierre.smugmug.com
Ik blijf diafragmeren en opnieuw diafragmeren.