De professor en de verbindingstherapeute

Op onze heidagen van Landstede hadden we als gastspreker een Belgische professor te gast. Hij leverde een inhoudelijke bijdrage aan ons proces van strategievorming. Onderhoudend, boeiend en inhoudelijk interessant. Bovendien door het typische Vlaams leuk om naar te luisteren. Tijdens onze besprekingen bleef hij er bij tot hij op gegeven moment terug moest naar Antwerpen. Hij wenste ons veel succes met onze processen, nam een extra applaus in ontvangst en vertrok met zijn bos bedankbloemen. Tot zover niets bijzonders. 's Middags hadden we een grootse meeting met stakeholders uit onze buitenwereld. Ik had zelf ook vertegenwoordigers van ons vervolgonderwijs en een ouder uitgenodigd. De middag werd begeleid door een mevrouw, die zich verbindingstherapeute noemde. Haar opkomst was hilarisch en overduidelijk betrof het hier een ingehuurde komiek, die zich - verkleed als vrouw - bezig hield met het begeleiden van deze middag. Inhoudelijk had 'ze' goede vragen en een kritische opstelling, dus een goede bijdrage aan waar we mee bezig waren. Bij het bedankje voor haar bijdrage deed ze de pruik af en werd onthuld wie deze meneer eigenlijk was. Ook tot zover niets bijzonders tot mijn buurman in de zaal zei: grappig hè, dat dit ook de professor van vanmorgen was. Ik was stomverbaasd, ik had niets in de gaten gehad. Opeens voelde ik mij als een kind tegen wie ze gezegd hadden: Sinterklaas bestaat niet. Ik kon het haast niet geloven. Het is een compliment voor de acteur/deskundige die op zo eigen wijze de Belg en de therapeute had neergezet. Goed heidagen derhalve, mede dankzij deze bijdrage, maar ook door alle inhoudelijke bijdragen die we met elkaar hebben geleverd aan de strategienota van Landstede.