Maar wat je nu ook denken moge, ik heb ontzettend leuk werk.....
maandag 25 januari 2010
Wat een dag, wat een dag
Ja dat heb je wel eens zo'n gevoel, zo'n dag. Vanmorgen vroeg op, naar school over gladde wegen, acht uur aankomen en gaan werken, heerlijk. En het ging maar door, van bespreking naar bespreking, tussen door regelen, even praten, telefoontjes, boterham tussen de emails door opeten. Stress en ergernis en dan nog een berg stukken doornemen, te veel koffie drinken, rectorenoverleg, maar eerst even lobbyen, praatje op de gang, waar ik eigenlijk geen tijd voor heb. Racen naar een volgende bijeenkomst, waar weer allemaal werk uit voortvloeit, terug naar school, pizzaatje bestellen, bellen, opeten, weer bellen, pizza koud en dan naar de deelraad. Veel gepraat over taakbeleid, hoe druk mensen het hebben, hoe zwaar de belasting is (gek, hè, daar heb ik nu helemaal geen last van) en dan lekker om 21.00 uur naar huis rijden. Buiten min 7 graden, is het glad? Wat kan mij het schelen, snel naar huis, biertje drinken en dan opeens heb ik vreselijk veel zin in? Precies, nog een blogje schrijven. En dat doe ik dan bij deze...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Soms zijn er inderdaad van dat soort dagen. Je mag woensdag ook even aan mij denken aangezien ik na jullie nog het een en ander op mijn agenda heb staan. ;)
Maar serieus: er klinkt vooral een toon van voldoening door in blogpost. Leuk dat je het opgeschreven hebt!
@essen2punt0: Ik zal het je niet moeilijk maken ;-) Hoewel het wel verleidelijk is...
Pas op! Ik kan heel streng over mijn bril kijken ;)
Ik spreek je morgen.
Een reactie posten